Küçük Ağaç ve Kuş

Bir zamanlar, küçük bir ormanda minik bir ağaç yaşardı. Bu ağaç, gökyüzüne uzanmayı hayal ederdi ama henüz büyümemişti. Her gün ormanın içindeki kuşları izler, onların özgürce uçuşlarını hayranlıkla takip ederdi. “Bir gün ben de onlarla birlikte uçabilmeyi isterim,” derdi içinden.

Bir sabah, ağaç uyandığında, güzel bir kuş onun dalında oturuyordu. Kuş, ağaçla konuşmaya başladı: “Neden bu kadar üzgünsün, küçük ağaç?” Ağaç, “Gökyüzüne uçmak istiyorum ama çok küçüğüm,” dedi. Kuş gülümsedi. “Büyüdükçe sen de uçacaksın, ama sabırlı olmalısın.”

Günler geçtikçe, ağaç sabırla büyümeye devam etti. Her mevsim, yaprakları daha da yeşeriyor ve gövdesi kalınlaşıyordu. Kuş, her gün gelerek ağaçla sohbet etti ve ona cesaret verdi. “Bir gün geldiğinde, gökyüzüne ulaşacaksın,” dedi.

Sonunda, bir gün ağaç, dallarının yükseklik kazandığını ve güçlü bir ağaç haline geldiğini fark etti. Birden, kuş geldi ve “Artık uçma zamanı geldi!” dedi. Ağaç, kuşun kanat çırpışlarını izleyerek, derin bir nefes aldı.

O anda, kuş havalanırken, ağaç da rüzgarla birlikte sallanmaya başladı. “Ben de yükselebilirim!” diye düşündü. Kuş, ağaçtan ayrılırken ona son bir bakış attı. “Sen de gökyüzüne ulaşacaksın, sadece kendine inanmalısın.”

Küçük ağaç, o gün kendi gücünü fark etti. Artık yalnızca bir ağaç değildi; gökyüzüne ulaşma hayalinin peşinden koşan bir varlıktı. Her geçen gün biraz daha büyüyerek, sonunda gerçek bir orman ağacına dönüştü. Ve bir gün, rüzgarın kendisine sağladığı itici gücü kullanarak, kuş gibi yükseklere uçmayı başardı.

O andan sonra, ağaç, her yıl bahar geldiğinde ormandaki kuşlarla birlikte dans eder ve özgürlüğün tadını çıkarırdı.